คุณเคยเดินดูนิทรรศการแล้วสะดุดตาที่รูปภาพใดรูปหนึ่งไหม? อาจเป็นเพราะเราชื่นชอบความหมายของรูปภาพนั้นหรืออาจเพราะองค์ประกอบที่ทำให้ภาพมีเรื่องราวที่ถ่ายทอดออกมาคล้ายกับเสียงเพลงบรรเลงเมื่อได้ชม ผมก็เช่นกัน เมื่อได้เดินดูนิทรรศการเล็กๆที่ เถ้าฮงไถ้ จังหวัดราชบุรี จนได้เจอกับรูปภาพที่ผมอยากจะเขียนเป็นบทความในวันนี้ นั่นคือ "หมู่บ้านโออุจิจุคุ"

เหตุผลของความประทับใจ

 ในตอนที่ผมได้เดินเข้าไปชมโซน Fukushima ในเถ้าฮงไถ่ ผมได้เดินในโซนของฤดูหนาวที่ตกแต่งไปด้วยผนังสีขาว ในขณะที่ผมเดินชมภาพไปอยู่นั้น ผมก็ได้ไปสะดุดตากับภาพนี้ ซึ่งมีชื่อภาพว่า “หมู่บ้านโออุจิจุคุ (Ouchi-juku)” สิ่งที่ทำให้ผมประทับใจคือบรรยากาศของภาพที่สื่อออกมามันชัดเจนจนผมรู้สึกเศร้าตามไปด้วยโทนสีขาว ทำให้สื่อถึงความหนาวเย็น ความงามของบรรยากาศ ความเหงาในหัวใจ ภาพพื้นหลังที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่เดินอยู่บนท้องถนน แต่ลักษณะของคนในรูปนั้น เป็นเพียงเงาที่เจือจาง เป็นความไม่แน่นอน คนที่เดินไปผ่านไปผ่านมาตามกาลเวลาไม่มีอะไรชัดเจน ไม่เป็นนิรันดร์ ในขณะที่สิ่งปลูกสร้างชัดเจนและคงอยู่

 ผมรู้สึกประทับใจภาพนี้มาก จึงได้อ่านรายละเอียดที่ศิลปินระบุไว้ พบว่าสิ่งที่ต้องการจะสื่อคือการเปรียบเทียบหมู่บ้านเหมือนกับที่ราชบุรี เปรียบนักท่องเที่ยวคือสิ่งที่ผ่านมาเพียงชั่วคราว แต่สิ่งที่เหลือไว้ คือบ้านและชุมชนของเราที่ต้องดูแล และรักษาสิ่งที่เป็นตัวตนของเราให้คงอยู่ ชัดเจน และแข็งแรง แม้อาจจะไม่มีใครเลยที่จะมาเยี่ยมเราอีกต่อไป นี่จึงเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้ผมประทับใจในเรื่องราวของรูปภาพแม้จะไม่ได้อ่านรายละเอียดตั้งแต่แรกก็ยังสามารถเข้าใจในสิ่งที่ต้องการสื่อได้

หลักการของพิจารณาความงาม

 Element of Arts - จุด, เส้น, รูปทรงของบ้านและคน, พื้นผิวของท้องถนนและหลังคาบ้านที่ปกคลุมด้วยหิมะ, สีขาวและดำตัดกันเป็นโทนให้ความรู้สึกเศร้า, น้ำหนัก-ค่าความอ่อนแกที่สะท้อนถึงคนที่ผ่านไปมา, สัดส่วน 2:1:2

 Principle of Arts – ความสมดุลระหว่างบ้านสองข้างทางกับถนนตรงกลาง, จังหวะของสิ่งปลูกสร้างข้างทาง, ความกลมกลืนของสีท้องถนนกับสิ่งปลูกสร้างและผู้คนที่เดินผ่านไปมา